التاريخ وتشكيل المرکز
مهدی صادقی تهرانی معروف به حکیم صادقی فرزند وسطای مرحوم آیت الله العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی در سال 1346 هجری شمسی متولد شد. ایشان بعلت هجرت پدر از وطن از شر رژیم ستمشاهی پهلوی همراه خانواده پس از دو سال اقامت در نجف اشرف به لبنان مهاجرت نمودند.
طی حدود نه سال اقامت در شهرهای بیروت و جباع تحصیلات دوران ابتدایی خود را در مدارس عربی لبنان گذراندند و در این سالها حدود دو سال به همراه خانواده بعلت شدت جنگهای داخلی لبنان در مکه مکرمه سکونت و مقداری از تحصیلات خود را در دو مقطع چهارم و پنجم ابتدایی در عربستان سعودی مکه مکرمه ادامه دادند
با تحرکات ضد شاهنشاهی پدر در مکه مکرمه و زندانی شدن مرحوم مجبور به ترک عربستان شده و همراه خانواده به لبنان بازگشتند.در آن زمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن سال 1357 پس از هفده سال هجرت مرحوم از وطن ایشان همراه با خانواده به ایران بازگشته و در شهر مقدس قم سکونت گزیدند. کلاس های پنجم ابتدایی را در مدرسه پارس قم واقع در اول دورشهر و دوره راهنمایی را در مدرسه صدر چهارراه بیمارستان و انتهای کوچه ممتاز و دوران دبیرستان را در رشته تجربی در مدرسه حکیم نظامی و امام موسی صدر بلوارامین گذراندند.
طی سالهایی که در ایران مقطع دبستان و راهنمایی و دبیرستان خود را می گذراندند بدلیل اقتضای سنی نسبت به برادران دیگر و علاقه به علوم قرآنی ایشان تنها فرزندی بود که همیشه در دروس تفسیر پدر بزرگوارشان شرکت می نمودند و در امور ضبط و تکثیر نوارهای درسی با آقای وزیری و سیدنیار همدانی و علوی پاکستانی همکاری و نیز وجود ایشان در جامعه علوم قرآن مرحوم در تمامی لحظات مشهود بود.
ایشان در درسهای مرحوم یکی از شاگردان ممتاز در آن زمان بحساب می آمد و هنگامی که مستقیما طلاب و شاگردان با مرحوم ارتباط نداشته در رفع شبهه ها و توضیح دروس تفسیری جواب گو بود. اشکالات و بحث های ایشان گاها باعث تغییر نظر در بعضی از فتاوای استادش می گردید.
بحث حق طلاق از طرف زن با شروط معین که در کتاب حقوق بانوان آمده یکی از بحوث ایشان با پدر بزرگوارشان در منزل بود که نظر استاد را کاملا تغییر داد.
طبق توصیه های پدر برای ایجاد پایه صرف و نحو عربی و آشنایی با علوم حوزوی برای قبول و یا رد آن دروس به حوزه رفته و دروس سطح را در مدرسه رضویه قم واقع در اول خیابان آذر شروع کردند و تمامی دوره های حوزوی را تا خارج فقه گذرانده و در موازات دروس حوزوی در تمامی دروس قرآنی در جامعه علوم القرآن مرحوم شرکت داشتند. تبحر ایشان در علوم قرآنی به سبب حضور ایشان در منزل و ارتباطات طلاب و فضلا در ملاقاتهای خصوصی و عمومی استادشان و شنیدن بحث ها و جدلهای علوم حوزوی و قرآنی و همچنین حضور مستقیم در بحثهای خصوصی استادشان با مراجع آن زمان بود.
ایشان از بدو تأسیس جامعه علوم القرآن در این دانشگاه علوم قرآنی حضور مستقیم و مستمر داشتند تا اینکه در دروس خارج جامعه علوم القرآن شرکت نموده وبه جائی رسیدند که بتوانند در اکثر فتاوا مستقلا اظهار نظر نمایند.
جامعه علوم القرآن به ریاست مرحوم علامه آیت الله العظمی دکتر محمدصادق تهرانی در آن زمان برای عده ای از شاگردانی که حضور مستمر در مقاطع مختلف علوم قرآنی داشته اند همچنین با امتحاناتی که از آنها می نمودنددر مقاطع مختلف مدرک صادر می گردیدکه برای ایشان نیز جامعه علوم القرآن مدرک دکترا صادر نمود.
طی این سالها ایشان با آقای ادیب یکی از علاقه مندان به علوم قرآنی و شاگردان استادشان آشنا شده و چندسالی را در رشته زنبورداری با همکاری ایشان مشغول بکار گردیدند.
با فداکاری همسر گرامیشان سرمایه اولیه برای خرید 50 کلنی زنبورعسل تهیه شد.کوچ زنبورستان 250 عددی به شهرهای میناب، جیرفت، منطقه آب گرم کرو و مناطق دیگری همچون قم و رهق کاشان و لازم به ذکر است که فعالیت زنبورداری همراه با شرکت در دروس علوم قرآنی انجام می گردید.
از ایشان سؤال کردم در آن دوران از عسل چه برداشتی داشتید؟
ایشان با اندکی تأمل فرمودند: بنده چون در جامعه علوم القرآن مشغول تحصیل و در علوم قرآنی تبحر کافی کسب نموده بودم شفا نامیدن عسل را در قرآن بی دلیل ندانسته و در راه آن بودم که شفا بودنش را ثابت کنم لذا عسل را ماده خاص نمی دیدم بلکه عسل را نوشیدنی به رنگهای مختلف که انواع گوناگون آن برای امراض مختلف شفا و درمان باشد می دیدم.
در جواب سؤال من که اولین شفا بخشی و درمان با عسل را در کجا و چگونه دیدید؟ ایشان فرمودند در سن6 سالگی (در لبنان خیابان معموره – ساختمان بشیر) وقتی که شاهرگ دستم با شیشه برید تنها چیزی که از خونریزی شدید جلوگیری کرد یک قاشق غذاخوری پر عسل بود که پدر و مادرم سریعا با پارچه نخی روی قسمت بریده گذاشته، محل را بستند و سپس به بیمارستان برای مداوای کامل رفتم.
با این دیدگاه از عسل طی چند سال فعالیت در ایران به نام عسل صادقی (عسل دارو شفا) شعارهای اصلی ایشان برای فروش عسل های سالم بود که بر روی اتوبوس های شرکت واحد قم و اولین صدای قم از رادیو جهت فرهنگ سازی مصرف عسل بگوش می رسید.
ایشان اولین مرکز آزمایشگاهی برای عسل در ایران را با همکاری آقای محمود صادقی که درآن زمان در دانشگاه کاشان در رشته شیمی مشغول بودنداحداث نمود. از این مرکز شرکت تعاونی زنبورداران نجف آباد اصفهان و غیره و عسل فروشان دیگر ایران استفاده می کردند. باید ذکر کنم که آقای محمود صادقی برای کسب دوره آموزشی آزمایشگاهی عسل، دوره ای را در استاندارد کرج گذرانده و با کسب مدرک آزمایشگاهی استاندارد 92 ایران مشغول به فعالیت در این آزمایشگاه بودند.
ایشان اولین کسی بود که تفاوت عسلها را از نظر ارزش غذایی و دارویی بازگو می نمود و عسلها را از نظر کیفیت تقسیم و برای هر کدام قیمت خاصی قائل بود. خرید و فروش عسل را با شرط ازمایش همچنین تفاوت در قیمت گذاری عسلهای مناطق مختلف را در ایران جا انداخت.
شرکت در نمایشگاه بین المللی تهران و گذاشتن شش کلنی زنده در محوطه داخلی نمایشگاه و تبلیغ طریقه مصرف عسل و انواع آن و شرط آزمایش و مصارف شفابخشی عسل گامی بزرگ بود که در این رابطه ایشان برای آگاهی مردم و همکاران حاضر در نمایشگاه (شرکت تعاونی اصفهان، کرج و نجف آباد و غیره) برداشت.
به دلیل رس کردن عسل و عدم اطلاعات کافی مردم از این ماده شفابخش و مصرف بسیار کم در جیره غذایی و عدم مصرف عسل بعنوان یک داروی شفابخش در آن زمان ایشان شکست بزرگی را متحمل گردیدند. با شکست ایشان در ایران با یکی از آشنایان قدیمی مرحوم آشنا شده و بدلیل خبره ایشان در امر زنبورداری و خرید و فروش عسل با ایشان در50% 50% همکای می نمودند.
ایشان به کشور لبنان همراه با زن و فرزندشان سفر نمودند.
از ایشان شنیدم که در این سفر یک کلنی زنده همراه خود در هواپیما برده بودند که مرا متعجب نمود و ایشان اظهار داشتند که کلنی را جهت نمایش در نمایشگاه لبنان می خواستند. پس از آن شرکت در نمایشگاه إکسبو بیروت منطقه عین المریسه (نمایشگاه بین المللی لبنان) به فعالیت زنبورداری در لبنان با آوردن 370 کلنی از ایران (طی 10 روز با کانتینر) در منطقه انصار، معیصره، أفقی، عیون السیمان و مناطق دیگر لبنان مشغول شدند. ایشان إظهار داشتند در نمایشگاههای إکسبو بیروت، بعلبک، طرابلس، صور و صیدا، بنام صیدلیه نحله الشفا (داروخانه زنبورعسل شفا) با همسرشان مشغول بکار شدند.
طی این سالها با پروفسور بصبوص، دکتر تمیم و دکتر سمیر فاعور آشنا شده و از تجارب آنها استفاده نمودند همچنین نزد پروفسور بصبوص دوره ای را در این رابطه گذراندند. از ایشان پرسیدم امور نمایشگاهی با تحقیقات و پژوهشهای کنونی شما ناسازگاری دارد و آیا تبحر شما از دوره هایی است که نزد پروفسور بصبوص دیده اید و یا دلیل دیگری هم دارد؟
ایشان اظهار داشتند شکل گیری درمان با عسل و فراورده های زنبورعسل از همان دوران آشنایی بنده با قرآن آغاز و در این رابطه در نمایشگاههای لبنانی به نحوی بود که انواع عسل های مختلف را برای بیماریهای مختلف تجویز می نمودم. نام مجموعه را داروخانه زنبورعسل شفا گذاشته و قیمت عسلهای این داروخانه نسبت به عسلهای دیگر همکاران در نمایشگاه دو الی سه برابر بیشتر بود لیکن عسلها را برای امراض مختلف تجویز و بدون دریافت وجه با شرط بهبودی به بیماران میدادم و می گفتم در صورتی که تأثیری در معالجه دیدند باید مبلغ را بپردازند و در غیر این صورت عسل را بعنوان هدیه قبول نمایند. اطمینان مریض از تأثیرگذاری و همچنین انتخاب مناسب و طریقه مصرف عسل باعث می شد تا بیمار به طرف بهبودی کشانده شود.
استقبال مردم از این طرح نیز باعث شد دوستان زیادی را در این رابطه بدست آورم و افراد زیادی مورد آزمایشات علمی پژوهشی عسل درمانی قرار می گرفتند. تمامی نتایج آزمایش و خطا و غیره را نزد پروفسور بصبوص و دکتر سمیر فاعور و دکتر تمیم بازگو و تشویق و راهنمایی آنان مرا در این امر جدی تر و مصمم تر می نمود.طی این دوران دست از زنبورداری برنداشته و همیشه خود تولیدکننده عسل اورگانیک و یا در حد اورگانیک بودم.
در اواخر حضور ایشان در لبنان محدوده قلعه طرابلس با 50 کلنی زنبور عسل لبنانی با دکتر حبیب شریک شدند و برای گذاشتن کلنی زنبور عسل ایرانی در کلنی های زنبور عسل لبنانی در روز فاجعه ای رخ داد که همراهی خانواده شان با خانواده های ایرانی دیگری در آن منطقه و نجات آنها توسط فداکاری ایشان أفت فشار بسیار شدیدی برای ایشان ( به سبب نیش خوردن بسیارحدود 1000 نیش به بالا) ایجاد شد. مرکز اورژانس کوری از منطقه بترون در صحنه حاضر گردیدو سرنگ خاصی را به ایشان تزریق نمود، که باعث مشکلات کبدی در ایشان گردید. با خوردن بعضی از غذاها تمامی تنشان تاول زده و حالت خفگی بدستشان می داد و این حالت حمله هر هفته دوبار تکرار میشد.
از ایشان سؤال کردم چرا از عسل برای درمان خودتان استفاده نکردید؟ ایشان فرمودند مصرف عسل به تنهایی و آن هم با پژوهش های علمی آن زمان خود 10 الی 20 % به من کمک کرد لیکن با راهنمایی همسرم خانم مصطفوی که در امر تغذیه متخصص بودند با پرهیز غذایی و مصرف زرشک، آب خیار بوته ای، تمرهندی تازه و لیمو ترش و تغذیه بسیار مناسب توسط ایشان از این حالت اورژانسی نجات پیدا کردم و شاید 30 روز یکبار و آن هم ضعیف حمله به من باز می گشت. در آن زمان بود که متوجه شدم مخلوط عسل با آب زرشک که همسرم آن را تهیه و تجویز می کرد حدود90% مشکلم را حل کرده است. لهذا در این فکر افتادم که لااقل عصاره ای از عسل با آب زرشک درست کنم تا شاید برای معالجه خودم از آن بهره مند شوم.
از ایشان پرسیدم آیا عصاره گیری گیاهان با عسل را در این زمان کشف کردید؟ ایشان با اندکی تأمل فرمودند اتفاقا همین فاجعه و ماجرای بیماری من مرا واداشت تا به فکر راهی برای مخلوط کردن عسل و آب زرشک باشم. و اینکه رطوبت آب زرشک را با دمای موجود در زنبورعسل (37 درجه) از آن خارج کرده و عصاره ای با مانده گاری و حجم کم مانند عسل بدست آورم. از آقای دکتر مهدی مصطفوی که مدت زیادی در اتریش آلمان و دیگر کشورها زندگی می کرد و به کار من علاقه مند بود شنیدم عسلی را در هندوستان تهیه و عرضه می کنند که در آن از آبمیوه ها و یا شیر موجود است با کمی تأمل فهمیدم به زنبورعسل شربت آبمیوه با عسل یا شکر می دهند و در نتیجه عسلی با عصاره آبمیوه بدست می آمد. این کار را با پرتقال و لیموترش لبنانی در منطقه أنصار آغاز کردم و عسلی باویتامین C بسیار و طعم مرکبات بدست آمد. با کمی تأمل در آب و هوای مدیترانه ای لبنان دیدم با درجه حرارت 30 الی 35 درجه باران فرود آمد. روی سطح زمین، به سرعت تبخیر می شود. لذا امکان دستیابی به مخلوط عصاره گیاهان با عسل در دمای پایین تر از37 درجه در ذهنم آماده شد و عملی به نظر رسید.
با دیدن یک دستگاه ایتالیایی در این رابطه در ایران دستگاهی با قابلیت تبخیر 80% در دمای زیر 37 درجه ساختم و کار را با آب سیر، لیموترش، شوید، زرشک سیاه بجنورد،پوست سبز گردو، سنجد و زنجبیل و غیره آغاز نمودم. برای ساخت هر داروئی و این که تأثیرات آنرا بر روی افراد مختلف ببینم از دکتر سمیر فاعور در مطبش و مراجعین ایشان برای درمان و همچنین آزمایش خطی در نمایشگاه کمک می جستم.
وجود دفتری در بازار عرب ها در قم باعث شد آزمایشات بیشتری نسبت به داروها و تأثیرات آنها را بر مشتریان ببینم.
هم چنین فروش بی قید وشرط محصولات و سرعت فروش آنها دست مرا برای تولید باز می گذاشت به نحوی که هر خطایی در حالت تولید با ضرر بسار کم بفروش می رفت. برای دستیابی به یک دارو به دو چیز احتیاج بودکه این مرکز آنها را فراهم می نمود. یکی بیمار مطیع و دومی بازار خوب و اگر در عملکرد داروئی شک داشتم آن را به شرط معالجه به بیمار مجانی می دادم (مانند کارم در لبنان). ایشان برای آزمایش و خطا در عسل سبزینه حدود 500 نفر با آزمایش قند قبل و بعد از مصرف عسل سبزینه (حدود 30 دقیقه فاصله) توانستند ثابت کنند که این عصاره به سه گونه می تواند در افراد مختلف تأثیرگذار باشد. که شرح آن در قسمت مرکز پژوهشی کاملاً ذکر شده.
لازم به ذکر است که برای تحقیق و پژوهش ایشان هم اکنون این سایت (www.ShafaCenter.ir) را لازم دانسته و هیچ گونه تبلیغات خاصی را برای محصولات خاصی در این سایت نمی پذیرد و این سایت ارزش علمی و پژوهشی درباره شفا و درمان دارد که در قرآن و عسل و فراورده های زنبور عسل می باشد و آن را بنام شِفاسنتر نامیده اند.
